28.6.11

Να τα μας παλι... Ποιος εισαι εσυ τελως παντων που θα με κρινεις; Δεν θυμαμαι να σου εδωσα κανενα δικαιωμα. Γιατι να κρινεις την μουσικη που ακουω, τον τροπο που ντυνομαι, τους φιλους και τις παρεες μου; Νομιζεις οτι εσυ εισαι καλυτερος; Μου λες γιατι καθομαι στον υπολογιστη και στο facebook τοσες ωρες ενω δεν ξερεις ποσο καθομαι... Και στο κατω κατω απο εμενα που βλεπω το blog σου γεμιζει με like και αυξανεται ο αριθμος που το εχουν δει. Και εσυ καθεσαι και γραφεις ολοκληρα κατεβατα και με "συμβουλευεις" να κλεισω τον υπολογιστη... Μα εσυ δεν καθεσαι και τα γραφεις ολα αυτα;;; Δεν περνας τον χρονο σου στον υπολογιστη και στο facebook; Σκεψου οτι για να δωσεις μια συμβουλη πρεπει να την ακολουθεις και εσυ ο ιδιος. Την επομενη φορα που θα θελησεις να πεις σε καποιον να αποκτησει ζωη οπως λες, πες του το εσυ ο ιδιος και οχι μεσα απο μια οθονη! Γιατι ετσι απο το ενα αυτι θα μπει και απο το αλλο θα βγει. Την επομενη φορα που θα θελησεις να μου πεις να κλεισω τν υπολογιστη ελα να μου μιλησεις εσυ και οχι ενα προφιλ.

22.6.11

Ηλιαχτίδες

    Μου αρέσει ο ήλιος! Δεν ξέρω γιατί ακριβώς αλλά όταν νιώθω τη ζεστασιά του πάνω μου νιώθω ξαφνικά σαν να μην με νοιάζει τίποτα. Σαν να μην πληγώθηκα ποτε... Ίσως να φταίει και το γεγονός ότι ήλιος σημαίνει καλοκαίρι και καλοκαίρι σημαίνει ανεμελιά... Όπως και να 'χει εγώ αγαπώ τον ήλιο γιατί με κάνει να ξεχνάω ότι με πλήγωσε.
    Μακάρι να είχαμε τόσο δυνατό ήλιο όλο το χρόνο. Τόσο δυνατό που να τον νιώθεις να καίει το δέρμα σου αμέσως μόλις σε ακουμπήσει. Και αυτό ίσως να μου θυμίζει και τις στιγμές που εσύ αυθέρμητα με άγγιξες και ένιθα το δέρμα μου καυτό κάτω από το άγγιγμα σου και τα μάγουλα μου να κοκκινίζουν αμέσως. Να άλλος ένας λόγος που αγαπώ τον ήλιο! Μου θυμίζει εσένα.
    Κάτω από τον καυτό καλοκαιρινό ήλιο έχω περάσει και τις ομορφότερες στιγμές της μέχρι τώρα ζωής μου. Δεν θέλω να αναφερθώ σε μια μια ξεχωριστά αλλά πράγματι έχω γελάσει με την καρδία μου σε μια αυλή μέχρι τις 2 το βράδυ μάζι με όσους αγαπώ πάρα πολύ...
    Τόσοι λόγοι που αγαπώ το καλοκαίρι και τον ήλιο του. Σαν μικρές ηλιαχτίδες ο καθένας και όλες μαζί φτιάχνουν το φως του ήλιου. Δεν μπορώ να μιλήσω για όλες τις ηλιαχτίδες αλλά μπορώ να σου πω ότι είναι πάάάάάάάάρα πολλες!


21.6.11

ακυροτητες..=]

 Διάβαζα πριν απο λίγο το blog μιας κοπελας και στο τελος "παραπονιοταν" οτι απο αλλου ξεκινησε και αλλου τελειωσε. Λοιπον, νομιζω οτι τα καλυτερα ποστ που εχω δει ειναι γραμμενα με αυτον τον τροπο. Αρχιζουν απο ενα θεμα και τελειωνουν σε ενα αλλο, οχι παντα σχετικο. Μου αρεσουν γιατι παντα περιγραφουν το πως πραγματικα νιωθει ο συγγραφεας τους. Οταν τα εγραφε δεν χρειαζοταν να σκεφτει παραγραφους, ορθογραφιες και το νοημα οσων εγραφε. Απλα εγραφε αυτα που ενιωθε. Γι' αυτο ειναι και τα blog αλλωστε. Οσοι γραφουν τοσο συγκρατημενα να ειναι σιγουροι οτι δεν γραφουν πραγματικα..


Θελω να πω σε αυτη την κοπελα οτι το blog της ειναι ενα απο τα ομορφοτερα και με νοημα blog που εχω διαβασει. Και παρ'ολο που σχεδον δεν την ξερω θελω να της πω οτι με εχει εμπνευσει πολυ και οτι καθε αναρτηση της ειναι κατι διαφορετικα ομορφο..=)

17.6.11

No. My last post was a single word. My feelings when I wrote it couldn't be described neither with one thousand words nor just one. It's so difficult when everything that you hoped for and wished is getting ruined in front of your eyes. The anger you feel is huge, you want to break everything that gets in your way. Including the one who ruined your dream.
But then you start to think... Does all this really matters? Do I need to be so angry to this person? Rarely the answer is yes to these questions. Most of the times it's no. 'Cause this person has given you so much that in the end, when you start to think about it, it's like with your silent you pay them for all those things that make you smile.
And never forget all those moments when this person made you smile and laugh. Instead forget all those times this person made you cry. Just write the sad moments in the sand and the happy ones in a rock. 'Cause wind will erase the sad moments and the happy ones will stay.

=]

16.6.11

It has been soooo long since i last wrote.. But everything is getting better now.. Well, not all times, but most of them I don't feel pain.. Maybe a blank inside me.. But most of the times I think I'm actually HAPPY! Crazy, huh?

I love talking to you and have a chance to know you better. Before you get bored and not talk to me anymore. 'Cause all this time you are replying to my comments and my questions. Now I think I will love you for the real you. Not for my perfect image of you, which is really close to the real you. I will stop thinking of you as a perfect person who is not giving me any attention. From now on you will be an imperfect person who, I think, wants to talk to me. Now I know the real you. And I love it more that the perfect you. It feels strange knowing some of your drawbacks and still loving you like i did before and sometimes even more. I love every stupid and selfish thing you say or do. And the thing I love the most is that you are actually saying all this to me.

And you know what? I will keep talking to you until the moment you will say that you don't want me to. Until then I will keep making fun of myself and showing you how much I love you without even knowing it..=]

9.6.11

Summer Times..=]]]

Καλοκαίριιιιιιιιι!!!!
Είναι αυτό που περιμένω 9 μήνες... Τους 3 υπέροχους μήνες του καλοκαιριού!!!
Παραλίες. Παγωτά. Ελεύθερος χρόνος. Τι άλλο μπορεί να θέλει κανείς?
Γιατί να μην είναι για πάντα καλοκαίρι? Κανέναν δεν θα πείραζε... Τουλάχιστον όχι εμένα!
Μέχρι και τα γενέθλια μου είναι καλοκαίρι. Γι' αυτό το αγαπάω τόσο πολύ το καλοκαίρι!

Δεν ξέρω ακόμα που θα πάω αλλά σίγουρα θα περάσω τέλειαα! Γιατί? Γιατί δεν θα αφήσω κανέναν να μου χαλάσει τις γαμάτες διακοπές!
Εύχομαι σε όλους ένα αξέχαστο καλοκαίρι!! Και μην αφήνετε τίποτα να σας χαλάει! ;]

Καλοκαιρινά Ραντεβού..;)
Λιωμένο Παγωτό



ΥΓ: και επείδη είναι πια καλοκαίρι άλλαξα και το blog για να ταιριάζει!=]]

8.6.11

Μία πεταλούδα στη ζωή σου...

Είμαι μια πραγματικά ηλίθια μαζοχίστρια...
Ενώ μπορώ να απολαμβάνω την μοναδική ημέρα που απολαμβάνω περισσότερο ακόμα και από τα Χριστούγεννα, τα γενέθλια μου, σκέφτομαι πράγματα που δεν με ενδιαφέρουν καν! Ή μάλλον με ενδιαφέρουν ενώ δεν θα έπρεπε...
Χάλια. Έτσι νιώθω.
Σαν ο συνεχείς πόνος που νιώθω να διπλασιάζεται και να τριπλασιάζεται σήμερα!
Και αναρωτιέμαι γιατί σήμερα...
Εάν μπορούσα, πίστεψε με, θα το σταματούσα...
Εάν μπορούσα να σε κάνω να με μισήσεις θα το έκανα... Γιατί το αντίθετο της αγάπης δεν είναι ο πόνος, αλλά η αδιαφορία... Και αυτή τη στιγμή αδιαφορείς πλήρως για μένα...
Αυτό είναι που με σκοτώνει. Όχι, δεν με σκοτώνει ακαριαία, αλλά αργά αργά και βασανιστικά.

Κάτι τέτοιες στιγμές εύχομαι να ήμουν κάτι εντελώς ασήμαντο. Ασήμαντο αλλά ωραίο.
Ένας μωβ υάκινθος. Ένα κόκκινο τριαντάφυλλο.
Ή απλά μια πεταλούδα με πολύχρωμα φτερά που θα ζούσε την σύντομη ζωή της δίπλα σου.
Αυτό αποζητάω. Μια σύντομη ζωή δίπλα σου.
Τόσο σύντομη που αφού με εγκαταλείψεις να μην προλάβουν οι κακές σκέψεις την αγάπη μου για σενα. Την ανάμνηση της προσοχης σου. Την ανάμνηση των ματιών σου να με κοιτάζουν.
Νομίζω μία τέτοια ζωή θα ήταν ιδανική για μένα.
Εύχομαι ζήσω κάποια μέρα την προσοχή σου (ακόμα και ως πεταλούδα) και μετά ας πεθάνω για πάντα...


7.6.11

if i only had one wish...

...do you know what it would be??
a million wishes? no.. i'm not greedy!
to be beautiful? no.. i'm not selfish!

my wish would be to be forever in your arms listening to the sound of your voice and seeing your beautiful green eyes.. know why? because you are my life! i don't want anyone else.. your touch is like heaven to me. your voice sounds so beautiful in my ears. your eyes make my mind stop.

you are my only wish. if only you knew it too.. everything would be better.. the pain wouldn't exist. i could see the world with different eyes..

Eyes On Fire

1.6.11

πωσ μπορουν ολοι ν μ χαλανε τν τοσο υπεροχη μερα!!!=@
κανεισ δν μ ειδε που ημουν χαρουμενη?? δν σκεφτηκε κανεισ "αστην μωρε! δν ειν συνεχεια ετσι! ν μν τσ τ χαλασουμε!"... ΟΧΙ! ν μ κνν παλι ν στεναχωριεμαι για πραγματα που ουτε καν μ ενδιαφερουν. να μ κανουν κουρελι και μετα ν μ ζητανε κ τ ρεστα! μα δν δουλευουν ολοι ετσι! δν 9α μ λεσ οτι 9εσ και μετα ν μ ρωτασ κ γτ ειμ ετσι! ειν γελοιοο!!!
τ χειροτερο ειν οτι κνσ δν μ καταλαβαινει...! δν μ ρωτησε κανεισ εαν ποναω! οχι οτι 9α τσ τ ελεγα... αλλα 9α μ βοη9ουσε ν γινω καλυτερα... εγω πωσ 3ερω ποτε καποιοσ ειν λυπημενοσ και τρεχω ν τ συμπαραστα9ω? μαλλον ειμ ηλι9ια.. δν 9α επρεπε ν μιλαω καν σε ατομα που δν εχουν τ ιδια ορε3η ν μ μιλανε... αλλα η χαζομαρα μ δν εχει ορια.. πρπ ν πληγωνομαι 3ανα κ 3ανα...

οσο ομωσ κ ν ποναω 9α μεινω αυτη που ειμ... δν προκειτε ν αλλα3ω! αυτη ειν μια υποσχεση που δινω εγω στν εαυτο μ. κανεισ και τιποτα δν 9α μ αλλα3ει για κανενα λογο.. μονο προσ τ καλυτερο.
και σ οποιον δν αρεσω τ ποντικι τ κ σ αλλο blog!=))